Ο Ανδρέας Σιήκκης από μικρός οδηγεί τρακτέρ και άλλα βαριά γεωργικά μηχανήματα ακολούθως εργάζεται ως μηχανοδηγός σε εργοληπτική εταιρεία, ανοίγει κατάστημα με car accessories ενώ η αγάπη του για τις μοτοσυκλέτες τον οδηγεί στην Ιαπωνία για εισαγωγή μοτοσυκλετών και αργότερα αυτοκίνητων.
Στην συνέντευξη του στον Αδέσμευτο ο γνωστός συμπολίτης μας επιχειρηματίας και πλέον πρώτος αντιπρόεδρος της ΕΔΕΚ, θυμάται τα παιδικά του χρόνια, τα πρώτα επιχειρηματικά βήματα του καθώς και την ανάμειξη του με την πολιτική…
Ερ.: Επιχειρηματίας ή πολιτικός ποιο από αυτά σας αντιπροσωπεύει καλύτερα;
Απ.: Και τα δύο, άλλο πράγμα η πολιτική και άλλο ο επιχειρηματίας. Δύο ξεχωριστά πράγματα μέσα από τα οποία μπορείς να προσφέρεις προς τον συνάνθρωπο σου.
Ερ.: Η ανάμειξη σας με την πολιτική πως προέκυψε;
Απ.: Το 1988 στα 25 μου χρόνια μου προτάθηκε να διεκδικήσω θέση κοινοτικού συμβούλου στη Γεροσκήπου που τότε ήταν συμβούλιο Βελτιώσεως, αποδέχθηκα και εκλέγηκα με μεγάλο ποσοστό ψήφων. Το 1994 όταν η Γεροσκήπου μετατράπηκε σε δήμο εκλέγηκα Δημοτικός Σύμβουλος και ακολούθως αντιδήμαρχος. Το 1996 εκλέγηκα και πάλι Δημοτικός Σύμβουλος και το 2001 διεκδίκησα για πρώτη φορά τη Δημαρχία χωρίς να εκλεγώ. Η ανάμειξη μου με τα κοινά της πόλης μου με ευχαριστεί πολύ, γι’ αυτό και πάντα δηλώνω «παρόν».
Ερ.: Η εμπορία οχημάτων πως μπήκε στη ζωή σας;
Απ.: Μετά την αποφοίτηση μου από το σχολείο και επειδή οι γονείς μου δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να με σπουδάσουν, άρχισα να εργάζομαι ως μηχανοδηγός και για αρκετά χρόνια εργάστηκα στην εταιρεία Χατζηβασίλη. Ακολούθως άνοιξα κατάστημα στην Πάφο με car accessories και επειδή τότε στην Πάφο υπήρχε μεγάλο ενδιαφέρον για τις μοτοσυκλέτες και δεν υπήρχε εισαγωγέας, αποφάσισα να μεταβώ στην Ιαπωνία και να φέρω μοτοσυκλέτες στην Πάφο και ακολούθως αυτοκίνητα.
Ερ.: Τι αγαπάτε περισσότερο μοτοσυκλέτα ή αυτοκίνητο;
Απ.: «Άλλη χάρη έχει το αυτοκίνητο και άλλη η μοτοσυκλέτα». Πρόκειται για δυο οχήματα που σε εξυπηρετούν και απολαμβάνεις κατά τη διάρκεια της οδήγησης. Άλλη είναι η χάρη ενός κομψού αυτοκινήτου και άλλη μιας μοντέρνας και γρήγορης μοτοσυκλέτας. Εγώ πλέον για λόγους ασφάλειας προτιμώ το αυτοκίνητο. Παλιά οδηγούσα μοτοσυκλέτα, έτρεχα σε μοτοκρός και οργάνωνα μάλιστα και αγώνες.
Ερ.: Η εμπορία αυτοκινήτων σήμερα που βρίσκεται;
Απ.: Μετά την κρίση που για εμάς άρχισε από το 2009 -2010, η δουλεία μας είχε μειωθεί κατά 70 % και κράτησε για πολλά χρόνια μέχρι και το 2017. Το 2018 και το 19 ήταν λίγο καλύτερα τα πράγματα, αλλά μετά με την πανδημία του Κορωνοϊού επανήλθαμε στα ίδια και ελπίζουμε ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες.
Πλέον αντιμετωπίζουμε ένα καινούργιο πρόβλημα που αφορά τις ελλείψεις σε πρώτη ύλη στα εργοστάσια, με αποτέλεσμα να χρειάζεται πέραν του ενός χρόνου για να παραλάβεις ένα αυτοκίνητο, ενώ δεν μπορείς να υπολογίσεις και ακριβώς την τιμή, αφού μέχρι την παράδοση του οχήματος μπορεί να αλλάξει και η τιμή.
Ερ.: Με τις δραστηριότητες σας, έχετε ελεύθερο χρόνο και πως τον περνάτε;
Απ.: Μπορώ να πω ότι έχω ελεύθερο χρόνο, αφού η επιχείρηση λειτουργεί ώρες καταστημάτων. Δεν έχω άλλες υποχρεώσεις αφού τα παιδιά μου έχουν μεγαλώσει, ενώ έχω αρκετό χρόνο και για τις υποχρεώσεις μου ως αντιπρόεδρος της ΕΔΕΚ, για τις συναντήσεις με τον πρόεδρο του κινήματος και το Πολιτικό γραφείο.
Ερ.: Η σύζυγος και τα παιδιά σας τι σας λένε;
Απ.: Έχω τέσσερα παιδιά και τα τρία είναι μαζί μου στην επιχείρηση, ενώ ο 4ος έχει τη δική του επιχείρηση. Η σύζυγος μου, Χριστίνα έμαθε εδώ και χρόνια να με «ανέχεται» αν και η ίδια είναι αναμεμειγμένη με τα κοινά αφού είναι πρόεδρος των πολυτέκνων Γεροσκήπου και για αρκετά χρόνια αναμεμειγμένη με τους συνδέσμους γονέων στα σχολεία των παιδιών μας. Συμφωνούμε και πορευόμαστε μαζί σε όλα…
Ερ.: Ποια είναι τα χόμπι σας;
Απ.: Πολύ παλιά ασχολούμουν με τη γυμναστική και είχα σχολή καράτε. Πλέον το χόμπι μου είναι το τζετ σκι στη θάλασσα και ξεκλέβω χρόνο κυρίως τα Σαββατοκύριακα για να απολαμβάνω το χόμπι.
Ερ.: Είστε και ποδοσφαιρόφιλος, γνωρίζω ότι είχατε και ανάμειξη με τα ποδοσφαιρικά;
Απ.: Για χρόνια ήμουν μέλος των συμβουλίων και του Ατρόμητου στην Γεροσκήπου, αλλά και της Πάφου. Με ενδιαφέρει το ποδόσφαιρο και τώρα που η Πάφος άρχισε να παίρνει και τα πάνω της, πάω στο γήπεδο και παρακολουθώ τους αγώνες της.
Ερ.: Η μουσική σας αρέσει; Υπάρχει αγαπημένο τραγούδι, ποιο είναι και γιατί;
Απ.: Είμαι λάτρης της μουσικής και ειδικά των λαϊκών τραγουδιών που εκφράζουν τον άνθρωπο. Το αγαπημένο μου τραγούδι που με συγκινεί ιδιαίτερα είναι το «Βρέχει φωτιά στην Στράτα μου».
Ερ.: Ποιο σημείο της πόλης ή της επαρχίας σας αρέσει να επισκέπτεστε και γιατί;
Απ.: Αγαπημένο σημείο που επισκέπτομαι τακτικά είναι η παραλία της Γεροσκήπου όπου από πολύ μικρός απολάμβανα το θαλάσσιο μου μπάνιο. Στην συγκεκριμένη περιοχή εργάστηκα και στο περίπτερο του «Ρίκκου» στα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του. Τότε στην περιοχή δεν υπήρχε δρόμος άλλα ένα μονοπάτι και για να μεταφέρω νερά και αναψυκτικά για τους λιγοστούς πελάτες μας που έφταναν με το ξύλινο λεωφορείο του Μόδεστου από την πλατεία χρησιμοποιούσα γαϊδούρι.
Τώρα πλέον η παραλιακή περιοχή μας έχει αναβαθμιστεί και έχει γίνει πόλος έλξης για ντόπιους και ξένους επισκέπτες.
Ερ.: Από τη θητεία σας στον Δήμο Γεροσκήπου τι θυμάστε;
Απ.: Μέσα από την πορεία μου στην Τοπική Αυτοδιοίκηση-ενός θεσμού που πιστεύω ότι είναι το κύτταρο της Δημοκρατίας-ένας θεσμός από τον οποίο έχω μάθει πάρα πολλά πράγματα. Δεν θα ξεχάσω τις προσπάθειες που κάναμε για την αδελφοποίηση με τον Δήμο Αγίας Παρασκευής Αττικής και τις σχέσεις που αναπτύξαμε στη συνέχεια με το κέντρο ενηλίκων αλλά και τα σχολεία των δυο περιοχών…
Ερ.: Πως ήταν τα παιδικά σας χρόνια;
Απ.: Τα παιδικά μου χρόνια ήταν πολύ όμορφα, γεμάτα ζωντάνια, κατά τα οποία ασχολούμουν με πολλά πράγματα. Από πολύ μικρός εργαζόμουν στα χωράφια όπου και είχα μάθει να οδηγώ τρακτέρ και άλλα γεωργικά μηχανήματα που χρησιμοποιούσαμε για την καλλιέργεια σιτηρών, πατατών και φιστικιών.
Ερ.: Ποσόν χρονών ήσασταν όταν πρωτοπήρατε στα χέρια σας τρακτέρ;
Απ.: Ήμουν περίπου 10 χρονών και όλοι οι χωριανοί μου γνωρίζουν ότι από πολύ μικρός οδηγούσα αρκετά βαριά γεωργικά μηχανήματα, μου άρεσε, ήταν μαγκιά…
Ερ.: Έμεινε κάτι χαραγμένο στην σας από μνήμη τότε;
Απ.: Το πρώτο μου ποδήλατο, τότε βοηθούσα τον γαμπρό μου το Ρίκκο, που είχε τραυματιστεί στον πόλεμο και δεν μπορούσε και θυμάμαι με πήρε στο Κτήμα στον κ. Λεωνίδα Παπαδημητρίου και μου αγόρασε έναν Ποδήλατο. Εκείνο το ποδήλατο, νόμισα ότι αγόρασα το καλύτερο αυτοκίνητο της εποχής, το έβαζα δίπλα από το κρεβάτι μου και το φύλαγα. Ήταν η πρώτη φορά που είχα κάτι δικό μου και το αγαπούσα πάρα πολύ.
Ερ.: Έχετε φίλους από τότε;
Απ.: Έχω φίλους από τα παιδικά μου χρόνια, τότε που μέρα νύκτα ήμασταν μαζί στην Γεροσκήπου, διατηρούμε τη φιλία μας και μάλιστα την έχουμε «δέσει» με κουμπαριές. Μπορεί να μην βρισκόμαστε καθημερινά, αλλά η φιλία εξακολουθεί να είναι δυνατή.
ΣΥΝΈΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΑΝΝΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ