Του Γιώργου Σαξατέ
Πολλές φορές αναρωτήθηκα, από τότε που άρχισαν να καταλαβαίνω την κοινωνία που ζούμε, πόσα θα μπορούσε να αντέξει ακόμα ο Κύπριος πολίτης και πότε θα βρεθεί ένας ηγέτης ο οποίος θα καταφέρει να μας ξυπνήσει από το μόνιμο λήθαργο στον οποίο έχουμε περιπέσει ως κοινωνία, τα τελευταία πενήντα χρόνια.
Ναι όσο και αν δεν το πιστεύετε (ειδικά οι νεότεροι) αυτός οι λαός δεν ήταν πάντα έτσι.
Δεν θα ξεχάσω τις εποχές αμέσως μετά τον πόλεμο, με τις καθημερινές σχεδόν διαδηλώσεις και εκδηλώσεις, με τις οποίες ιδιαίτερα οι νέοι καταδικάζαμε το δίδυμο έγκλημα κατά της Κύπρου και ζητούσαμε την καταδίκη των ενόχων. Ούτε βέβαια και την αντίδραση του μεγαλύτερου μέρους της κοινωνίας μας στην επικράτηση των πραξικοπηματιών.
Από τότες όμως πολλά έγιναν και πολλά παραβλέψαμε και ανεχτήκαμε, αρχικά θέλοντας να ξεπεράσουμε τα όσα έφερε μαζί της η τουρκική εισβολή και η κατάληψη της μισής μας πατρίδας από την Τουρκία.
Το κακό όμως είχε γίνει και με την ανοχή των κρατούντων άρχισε να εκτρέφεται η διαφθορά και τα κυκλώματα μέσα στους κόλπους της εξουσίας. Με κομματικό χρώμα αρχικά μέχρι που το σύστημα της διαφθοράς εξελίχθηκε και έφτασε να είναι εντελώς ανεξάρτητο και άχρωμο, με αποτέλεσμα όποιος και να βρίσκεται στην εξουσία αυτό να ανθίζει και να εξυπηρετεί με το αζημίωτο όσους ήθελαν και μπορούσαν να πληρώσουν.
Το κακό μάλιστα παράγινε τα χρόνια που ακολούθησαν και παρακολουθήσαμε να γίνονται μπροστά στα μάτια μας εγκλήματα, περιβαλλοντικά και άλλα χωρίς όμως καμία αντίδραση.
Η ατιμωρησία, η ανοχή και η αδιαφορία, αποθράσυναν τα κυκλώματα που άρχισαν πλέον να δρουν σχεδόν φανερά χωρίς να φοβούνται τίποτε και κανέναν.
Οι κάποιες εξαιρέσεις που υπήρξαν βλέπε (ΣΑΠΑ) επιβεβαιώνουν απλά τον κανόνα και φτάσαμε στο σήμερα, με ένα μικρό μέρος της διαφθοράς (παρανυχίδα θα λέγαμε) να αποκαλύπτεται μπροστά στα μάτια μας.
Ο τρόπος με τον οποίο αντέδρασαν όλοι αυτοί που θα έπρεπε να παραιτηθούν και να είναι ήδη στα σπίτια τους τα λέει όλα.
Το κακό συνεχίζεται και βλέπουμε σήμερα να διακόπτονται συμβάσεις η μια μετά την άλλη χωρίς να φταίει κανείς και βεβαίως χωρίς να τιμωρείται και κανείς
Αυτό ο λαός μπορεί να ανεχτεί τα πάντα…