Με εξαφάνιση κινδυνεύει η κυπριακή μπανάνα, λόγω της ανομβρίας που παρατηρείται τον τελευταίο καιρό στον τόπο μας, πρόβλημα το οποίο διογκώθηκε και έφερε τον κόμπο στο χτένι, η βλάβη και το άδειασμα του Μαυροκόλυμπου πριν από ένα μήνα. Το φράγμα ήταν η μοναδική πηγή νερού για τις μπανανοκαλλιέργειες σε Πέγεια και Κισσόνεργα, ειδικά μετά τη ξηρασία.
Ο Αδέσμευτος επισκέφθηκε τόσο την Κισσόνεργα, όσο και την Πέγεια, συνομίλησε με μπανανοπαραγωγούς και σας παρουσιάζει όλα όσα συμβαίνουν στο προσκήνιο, αλλά και στο παρασκήνιο.
50% νερό
Οι Μπανανοπαραγωγοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς, όπως τονίζουν, εάν δεν έχουν τις κατάλληλες ποσότητες νερού, κινδυνεύουν να χάσουν τις φυτείες τους.
Σύμφωνα με τους ίδιους, το κράτος φέτος θα τους διανέμει τις μισές ποσότητες νερού σε σύγκριση με άλλες χρονιές, κάτι που αναγκάζει τους παραγωγούς να μειώσουν στο μισό τις φυτείες τους. Εάν για παράδειγμα ένας γεωργός έχει 10 στρέμματα με μπανάνες, θα έχει νερό για τα μισά στρέμματα και τα άλλα μισά θα τα αφήσει να ξεραθούν για να σώσει ότι σώζεται. Παρόλα αυτά, τονίζουν ότι, «εάν η μπανάνα δεν πάρει τις κατάλληλες ποσότητες νερού, τότε δεν θα κάνει καρπό». Ουσιαστικά, αυτό που θα πετύχουν είναι τη διατήρηση του φυτού μέχρι νεoτέρας.
Μπανανοπαραγωγός από την Πέγεια όταν κλήθηκε να σχολιάσει τι θα πράξει με το λιγοστό νερό φέτος, είπε ότι έχει απευθυνθεί στα αρμόδια τμήματα του κράτους, για να του επιτρέψουν να προχωρήσει σε διάτρηση. «Αλλά και πάλι» είπε «δεν είναι σίγουρο εάν η διάτρηση θα έχει ικανοποιητικές ποσότητες νερού».
Μεγάλες ποσότητες
Είναι γνωστό ότι μπανάνες καλλιεργούνται μόνο στην Πάφο και πιο συγκεκριμένα σε Κισσσόνεργα και Πέγεια. Το φαινόμενο που παρατηρείται είναι εντυπωσιακό. Οδεύοντας από Χλώρακα προς Κισσόνεργα και απ’ εκεί προς Πέγεια, παρατηρείς δεξιά και αριστερά του δρόμου τις τεράστιες ποσότητες μπανανοφυτιών, παρά οτιδήποτε άλλα δέντρα.
Στον δρόμο για τον Μαυροκόλυμπο συναντούμε επίσης μεγάλες εκτάσεις μπανανών, αλλά και άλλων καλλιεργειών, όπως ελιές, χαρουπιές, λεμονιές κλπ. «Τα δέντρα αυτά δεν χρειάζονται τόσο νερό, όσο χρειάζεται η μπανάνα» επισημαίνει μπανανοπαραγωγός όταν ρωτήθηκε εάν θα υπάρξει πρόβλημα και με τις άλλες καλλιέργειες της περιοχής. «Η μπανανιά είναι η ιδιόρρυθμό φυτό, καθώς χρειάζεται συνεχώς φροντίδα, δεν μπορεί να αντέξει χωρίς νερό» επεσήμανε ο μπανανοπαραγωγός.
Τριακόσιοι μπανανοπαραγωγοί
Σε Κισσσόνεργα και Πέγεια δραστηριοποιούνται περίπου τριακόσιοι μπανανοπαραγωγοί οι οποίοι «κάθονται σε αναμμένα κάρβουνα», καθώς ψάχνουν λύσεις για να μην χάσουν τις φυτείες τους. «Θα θυσιάσουμε τις μισές φυτείες, έτσι ώστε να σώσουμε τις περιουσίες μας» ανέφερε χαρακτηριστικά ένας εξ αυτών, που συναντήσαμε σε καφενείο στην Πέγεια, την ώρα που απολάμβανε τον καφέ του.
«Εάν η ξηρασία συνεχιστεί τότε η κυπριακή μπανάνα κινδυνεύει με αφανισμό, καθώς δεν θα μπορούμε να τις συντηρούμε» επεσήμανε άλλος παραγωγός.
Πόσο νερό χρειάζεται η μπανάνα
Το νερό είναι ίσως ο κυριότερος παράγοντας στην παραγωγή μπανάνας. Οι αυστηρές απαιτήσεις νερού αυτής της καλλιέργειας μπορούν να ικανοποιηθούν ομοιόμορφα από την αποτελεσματική βροχόπτωση και την άρδευση.
Η μπανάνα είναι ένα φυτό με ταχύ ρυθμό ανάπτυξης, υψηλή κατανάλωση νερού, ρηχή και εκτεταμένη κατανομή των ριζών, με ρίζες με αδύναμη διείσδυση στο έδαφος, κακή ικανότητα να αντλεί νερό από το έδαφος που στεγνώνει, χαμηλή αντίσταση στην ξηρασία και ταχεία φυσιολογική αντίδραση σε έλλειμμα νερού στο έδαφος.
Αβέβαιο το μέλλον
Όπως τονίζουν οι μπανανοπαραγωγοί, «δεν είναι μόνο η φετινή χρονιά που θα είναι δύσκολη, αλλά και οι επόμενες, καθώς ενδέχεται η μπανάνα να ξεραθεί εάν δεν πάρει τις απαιτούμενες ποσότητες νερού για να παράξει καρπό.
Αρκετοί παραγωγοί έχουν προχωρήσει σε αίτημα για διάτρηση για να σώσουν τις φυτείες τους, με τους αρμόδιους να απαντούν θετικά για να παραχωρήσουν άδεια.
Μαυροκόλυμπος
Ο Αδέσμευτος επισκέφθηκε και το άδειο φράγμα του Μαυροκόλυμπου και κατέγραψε την εικόνα που επικρατεί… Η απόλυτη ξηρασία.
Μπανανοπαραγωγοί όταν κλήθηκαν να σχολιάσουν τη ζημιά που υπέστη στο φράγμα έριχναν τις ευθύνες στους αρμόδιους για ολιγωρία. «Όφειλαν» είπαν «να καθάριζαν το φράγμα προτού γεμίσει λάσπη και να είχαμε αυτό το αποτέλεσμα». Τόνισαν ότι «με τόσο όγκο λάσπης που υπήρχε στο βυθό ήταν επόμενο να συμβεί το κακό».