Πέμπτη, 6 Φεβρουαρίου, 2025
13.9 C
Paphos

Ακολουθήστε μας:

ΑρχικήΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣΜητροπολίτης Πάφου Γεώργιος: “Να εγκύψουμε μέσα μας…”

Μητροπολίτης Πάφου Γεώργιος: “Να εγκύψουμε μέσα μας…”

Share

Ο Πανιερότατος Μητροπολίτης Πάφου, μιλά στο Αδέσμευτο για το πνεύμα των Χριστουγέννων αλλά και για τα σενάρια διαδοχής του Αρχιεπισκόπου, την πανδημία και τις αντιδράσεις ιεραρχών, το μεταναστευτικό και πολλά άλλα θέματα…

Του Γιώργου Σαξατέ

Άνθρωπος πράος, χαμηλών τόνων που όποτε χρειάζεται δείχνει τον δυναμισμό του ο Μητροπολίτης Πάφου Γεώργιος είναι πλέον γνωστός όχι μόνο μεταξύ του ποιμνίου του στην Πάφο αλλά και παγκύπρια μιας και δεσπόζει θα λέγαμε μεταξύ των μελών της Ιεράς Συνόδου τόσο λόγω έδρας, αλλά και ως Ιεράρχης, με θέση και άποψη επί όλων των θεμάτων εκκλησιαστικών και μη.
Ιεράρχης με ανώτατη μόρφωση ο Μητροπολίτης Πάφου Γεώργιος, σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως φανατικός (όπως συμβαίνει πολλές φορές με ιεράρχες) αλλά πάντοτε με την δύναμη του λόγου και των επιχειρημάτων εκφράζει τις θέσεις του ιδίου και της Εκκλησίας.
Σε αυτή μας την κουβέντα δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στο πνεύμα των ημερών με την αγάπη και την πίστη να έχουν ιδιαίτερη σημασία στις μέρες μας κατά τις οποίες ολόκληρη η ανθρωπότητα μαστίζεται από την πανδημία. Που οι μεταναστευτικές ροές μοιάζουν ασταμάτητο ανθρώπινο ποτάμι που επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την μικρή μας πατρίδα, αλλά και θέματα της εκκλησίας όπως την φιλολογία για την διαδοχή στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο την οποία ο ίδιος χαρακτήρισε ανήθικη δεδομένου ότι ο Αρχιεπίσκοπος όχι απλά βρίσκεται εν ζωή αλλά ασκεί και τα καθήκοντά του.
Διπλωματικός όπου χρειάζεται αφού παρά την πίεσή μας απέφυγε να μας απαντήσει εάν ο ίδιος θα ενδιαφερθεί για τον Αρχιεπισκοπικό θρόνο, αλλά και πολιτικός, όταν τον ρωτήσαμε για τις αυξημένες μεταναστευτικές ροές που έχουμε στην Κύπρο.

Αρχικά Πανιερότατε θα θέλαμε να μας πείτε πώς πρέπει να πορεύεται ένας καλός Χριστιανός στις δύσκολες αυτές εποχές που ζούμε, δεδομένων των προβλημάτων και προκλήσεων που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος άνθρωπος…

-Η Χριστιανική ζωή είναι πάντα δύσκολη, γιατί αντλούμε στον Ελληνικό ανθρωπισμό όπου ο στόχος ήταν να γίνει ο άνθρωπος πραγματικά άνθρωπος. Θυμάστε εκείνο το αρχαίο ρητό «Ως χαρίεν έστ’ άνθρωπος, όταν άνθρωπος η» (Πόσο χαριτωμένος, ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος, όταν είναι άνθρωπος).
Στον Χριστιανισμό ο στόχος είναι ανώτερος, δεν είναι να γίνει πραγματικός άνθρωπος, αλλά να ομοιωθεί με τον Θεό, ο στόχος είναι ομοιωθήναι Θεό. Έτσι δημιουργήθηκε ο άνθρωπος αν φτάσει στο καθ’ ομοίωσιν. Τον δημιούργησε ο Θεός κατ’ εικόνα του, του έδωσε δηλαδή χαρακτηριστικά της εικόνας του, την ελευθερία, την λογική και άλλα για να προσπαθήσει ο ίδιος χρησιμοποιώντας αυτά του τα χαρίσματα, να φτάσει στο καθ’ ομοίωση.
Έτσι είναι πάντα δύσκολη η Χριστιανική ζωή. Βέβαια στις μέρες μας παρ’ όλο που έχουμε μια παράδοση είκοσι αιώνων Χριστιανισμού, παρ’ όλο που έχουμε πολλά παραδείγματα ανθρώπων που έζησαν αυτή τη δύσκολη ζωή και μας άφησαν το παράδειγμα της προς μίμηση, οι πολλές προκλήσεις, της σημερινής εποχής κάνουν ακόμα αυτό το εγχείρημα δυσκολότερο. Όμως δεν θα πρέπει να χάνουμε το στόχο μας, που είναι πέραν της ζωής αυτής να φτάσουμε στην άλλη ζωή. Η ζωή αυτή είναι παροδική, η άλλη είναι αιώνια, γι’ αυτό και πρέπει να κάνουμε με τέτοιο τρόπο την ζωή μας, ώστε και εδώ να ζήσουμε μεν κατά το θέλημα του Θεού, αλλά και στην άλλη ζωή να φτάσουμε χωρίς περιπλοκές

Πρόσφατα Πανιερότατε, έχετε υπογράψει μνημόνια με Πανεπιστήμιο της Ελλάδας για την ψηφιοποίηση του αρχείου της Μητρόπολης Πάφου. Θα θέλατε να μας πείτε τι περιλαμβάνει αυτή η συμφωνία;

-Η μητρόπολη μας έχει το πλουσιότερο Εκκλησιαστικό Μουσείο. Σώζεται στην Ιερά Μητρόπολη Πάφου η αρχαιότερη εικόνα της Κύπρου, αυτή που επέζησε της εικονομαχίας και είναι το 7ου με 8ου αιώνα. Υπάρχουν και πολλά άλλα αντικείμενα και εκκλησιαστικά σκεύη όπως θυμιατά καντήλια κλπ του 6ου αιώνα, υπάρχουν ξυλόγλυπτα, εικόνες, τόσων πολλών αιώνων που όλα αυτά είναι πολιτισμός, είναι κληρονομιά των προγόνων μας που πρέπει και να προστατεύσουμε και να αναδείξουμε.
Επίσης η Μητρόπολή μας έχει μίαν από τις μεγαλύτερες και φιλοδοξούμε να γίνει η μεγαλύτερη εκκλησιαστική βιβλιοθήκη. Ήταν η λεγόμενη Λεόντιος βιβλιοθήκη που ίδρυσε ο Μητροπολίτης και γνωστός ως Τοποτηρητής του Αρχιεπισκόπου Λεόντιος, λεηλατήθηκε κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος, όταν στην μητρόπολη μπήκαν οι δυο αντιμαχόμενες παρατάξεις, αλλά και μετά το πραξικόπημα από κάποιους επιτήδειους, όμως περισώθηκαν αρκετά, εμπλουτίστηκε με ένα μεγάλο μέρος της βιβλιοθήκης του μακαρίτη του Ανδρέα Μιτσίδη, που ήταν γραμματέας του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και μας άφησε με την διαθήκη του, αλλά και με τη σύμφωνο γνώμη της γυναίκας και των παιδιών του αρκετά βιβλία τα οποία μεταφέραμε εδώ, πολλοί άλλοι ιδιώτες μας δίνουν τα βιβλία τους και έτσι έχουμε μια τεράστια σε όγκο βιβλίων βιβλιοθήκη.
Επειδή μετακινήσαμε το Μουσείο μας το οποίο καταλάμβανε τα τελευταία χρόνια τον χώρο της Λεοντίου Βιβλιοθήκης και το πήραμε στη Γεροσκήπου και εκμεταλλευτήκαμε τον χώρο με αποτέλεσμα να γίνει μια πολύ ωραία βιβλιοθήκη, την οποία πράγματι θέλουμε να ψηφιοποιήσουμε.
Έχουμε παλαίτυπα, από μόλις ξεκίνησε η τυπογραφία, βιβλία δηλαδή του 15ου αιώνα. Και εκκλησιαστικά βιβλία αλλά και βιβλία των Πατέρων, Τα άπαντα του Αγίου Επιφανίου και όλα αυτά αποσκοπούμε να τα ψηφιοποιήσουμε και να τα θέσουμε στη διάθεση του κάθε ενδιαφερόμενου.
Καταλαβαίνετε ότι όλο αυτό και χρόνο θέλει και χρήμα, γι’ αυτό μετά από κάποιες επαφές που είχαμε με το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, συμφωνήσαμε και υπογράψαμε ένα μνημόνιο συνεργασίας και θα ζητήσουμε και κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Ένωση, και με την τεχνογνωσία που έχουν θα κάνουμε και κάποια σεμινάρια για συντήρηση και εικόνων και βιβλίων, και ξυλογλύπτων ακόμα, αλλά και ψηφιοποίηση.

Πόσο εύκολο θα έχει πρόσβαση ο καθένας σε αυτό το αρχείο;

-Αποσκοπούμε να είναι εύκολο στον καθένα αλλά, δεν διαφεύγει της προσοχής μας, ότι θα είναι μια χρονοβόρα προσπάθεια την οποία όμως πρέπει να ξεκινήσουμε.

Στη σημερινή εποχή η εξέλιξη και η πρόοδος έχουν αλλάξει την καθημερινότητα μας, ωστόσο η εκκλησία παραμένει σε κάποιους τομείς καθηλωμένη στην αρχαία εποχή ιδιαίτερα σε ότι αφορά τη γλώσσα την οποία χρησιμοποιείται, ακόμα και στις λειτουργίες με αποτέλεσμα οι νέοι να μην μπορούν να αντιληφθούν τα όποια μηνύματα περιλαμβάνουν.

– Το θέμα της γλώσσας είναι πολυδιάστατο, δεν είναι δογματικό. Για την εκκλησία δεν υπάρχει κάποιο εμπόδιο στην πίστη της για να προβεί σε κάποιες μεταρρυθμίσεις γλωσσικές. Όμως υπάρχουν κάποια εμπόδια που ο κάθε απλός Χριστιανός τα καταλαβαίνει. Παραδείγματος χάριν η χρήση της γλώσσας μας, για τόσους αιώνες στη λατρεία μας, έχει ιεροποιήσει κάποιες φράσεις, κάποια στοιχεία γι’ αυτό και όταν γράφτηκαν, γράφτηκαν στην καθομιλουμένη για να τα καταλαβαίνει ο κόσμος, αλλά τα χρόνια που πέρασαν έκαναν κάποιες δομές της γλώσσας να είναι κάπως απρόσιτες. Εν τούτοις δεν είναι εντελώς απρόσιτα και ένας όταν προσέξει μπορεί να καταλάβει.
Η εκκλησία δεν είναι καθόλου αντίθετη να προβούμε σε μια μετάφραση των κειμένων, αλλά θα βρίσκαμε δυσκολίες. Παραδείγματος χάριν, για να κρατηθεί ταυτόχρονα και το μέλος. Έχουμε στην εκκλησία κάποιους ήχους, και όλα αυτά τα τροπάρια όλο αυτός ο πλούτος έχουν γραφτεί σε κάποιον ήχο. Πρέπει δηλαδή να αλλάξει η γλώσσα αλλά το μέλος (ο ήχος) να κρατηθεί και αυτό είναι δύσκολο. Πέραν αυτού κάποιες φράσεις έχουν γίνει ιερές μετά την πολλή χρήση. Να πω ένα παράδειγμα.
Πριν πολλά χρόνια όταν ήταν Πατριάρχης ο Αθηναγόρας, ένας φωτισμένος άνθρωπος και προκήρυξε ένα διαγωνισμό για αν γίνουν κάποιες αλλαγές. Ένα λεγόμενο εξαποστειλάριο έχει ως εξής: «Συγκεκλεισμένων Δέσποτα, των θυρών ως εισήλθες, τους Αποστόλους έπλησας Πνεύματος Παναγίου…»
Συγκεκλεισμένων θα πει κλεισμένων , αλλά για να κρατηθεί το μέλος αυτό ερμηνεύτηκε και γι’ αυτό και πήρε και το πρώτο βραβείο: «Αμπαρωμένες Κύριε οι πόρτες όταν μπήκες, του Αποστόλους γέμισες, με Πανάγιο Πνεύμα…»
Ε όπως και να το κάνουμε άλλο το συγκεκλεισμένες και άλλο το αμπαρωμένες. Παρατηρείται μια αποιεροποίηση, γι’ αυτό και σε κύκλους Αγίας Γραφής, σε συγκεντρώσεις στις ενορίες, στα κατηχητικά, ακόμα και σε ομιλίες στις εκκλησίες, κάνουμε κάποια γλωσσικά μαθήματα, και κάποια κομβικά σημεία των ψαλμών μας και των τροπαρίων μας, τα ερμηνεύουμε, ώστε να μπορεί να γίνεται κατανοητό από τους πολλούς. Επίσης σε πολλές εκκλησίες κρατούμε και την μετάφραση σε ένα βιβλιαράκι όπου υπάρχει το αρχαίο κείνο και δίπλα η μετάφραση.
Η μεγαλύτερη δυσκολία όμως είναι ο φόβος, του σχίσματος εάν προβούμε σε μια μετάφραση. Πριν από εκατό χρόνια έγινε η αλλαγή του ημερολογίου, και ενώ ξέρουμε ότι δεν υπάρχει τίποτε το κακό, στο πότε θα γιορτάσουμε ένα Άγιο, όταν η εκκλησία ζήτησε να πορευτεί με την επιστήμη που έλεγε ότι οι μέρες του νέου ημερολογίου είναι αυτές, έγινε το σχίσμα των Παλαιοημερολογητών και κάποιοι γιορτάζουν δεκατρείς μέρες ύστερα από μας.
Οπόταν εάν κάνουμε τη μετάφραση κάποιοι θα μείνουν και πάλι με τα παλιά και θα υπάρχει πρόβλημα.
Η Εκκλησία λοιπόν δεν βρίσκει καμιά δυσκολία να χρησιμοποιήσει μεταφράσεις, λόγω όμως κάποιων δυσκολιών είναι διστακτική να προχωρήσει τώρα σε αυτό το πράγμα.

Ούτε το Ιερό Ευαγγέλιο που θεωρείται το απαύγασμα του ιερού λόγου σε κάθε λειτουργία δεν θα μπορούσε να διαβάζεται σε μετάφραση;

-Αυτό το έκανε ο μακαρίτης ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος στην Ελλάδα, δηλαδή διάβαζαν και το αρχαίο κείμενο και την μετάφραση και στον Απόστολο και στο Ευαγγέλιο. Επαναστάτησε ο κόσμος, γιατί θεωρούσαν ότι ήταν ύβρις για το Ευαγγέλιο να γίνεται μετάφραση. Και έτσι σε πολλούς ναούς μας, μεγάλους ναούς όπως είναι του Αποστόλου Παύλου και αλλού, μόλις μπει ο πιστός στην εκκλησία παίρνει ένα φυλλάδιο, που έχει το Ευαγγέλιο και σε μετάφραση αλλά και το αρχαίο κείμενο.
Τα ευαγγέλια μας πάντως δεν είναι τόσο δύσκολα όσο τα Αποστολικά αναγνώσματα. Τα Ευαγγέλια τα καταλαβαίνει ο κόσμος.

Πανδημία

Ζούμε σε μια περίοδο η οποία σημαδεύτηκε από την πανδημία Πανιερότατε, η Ιερά Σύνοδος έχει ήδη τοποθετηθεί ξεκάθαρα στο θέμα της αντιμετώπισής της, ωστόσο υπάρχουν ακόμα Ιεράρχες αλλά και μέλη του κατώτερου κλήρου, που εξακολουθούν αν τηρούν μια επιθετική και αντίθετη με την επιστήμη θέση…

-Εμείς θεωρούμε ότι το πρόβλημα αυτό δεν είναι θρησκευτικό αλλά ιατρικό – επιστημονικό. Και όπως στα πνευματικά θέματα το λόγο τον έχει η Εκκλησία, στα ιατρικά θέματα το λόγο τον έχει η ιατρική.
Έτσι δεν συντρέχουν κάποιοι λόγοι που να μας τοποθετούν αντίθετους όπως παραδείγματος χάριν με τις εκτρώσεις με τις οποίες είμαστε αντίθετοι γιατί αυτό αντιβαίνει την ιδεολογία μας, σε αυτό δεν υπάρχει κάτι το αντίθετο γι’ αυτό και λέμε ότι εμπιστευόμαστε την ιατρική η οποία με την χρήση των χαρισμάτων που έδωσε ο Θεός εις τον άνθρωπο, προσπαθεί να δώσει τις κατάλληλες λύσεις.
Όταν ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο, δεν τον έκανε ένα άβουλο ον, του έδωσε τα χαρακτηριστικά της εικόνας του για να προχωρήσει και του είπε κατακυριεύσατε της γης. Θα έπρεπε λοιπόν να βρει τρόπους να προστατευτεί από τα άγρια ζώα, από τα φυσικά φαινόμενα, να αναπτύξει όλους τους τομείς της ζωής. Επομένως, θεωρείται ευλογία να προχωρά ο άνθρωπος και να ερευνά τρόπους, να αντιμετωπίσει μια πανδημία.
Όταν είμασταν παιδιά βάλαμε πολλά εμβόλια και αυτό ήταν η δουλειά προηγούμενων επιστημόνων και τώρα ο θεός θα βοηθήσει, θα φωτίσει κάποιους ανθρώπους να βρουν τη λύση και σε αυτό το πρόβλημα. Επομένως, σε καθαρά ιατρικά θέματα η Εκκλησία εμπιστεύεται την επιστήμη και καλεί και τους κληρικούς να την εμπιστευτούν.

Παρ’ όλα αυτά όμως βλέπουμε να κατέρχονται σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας κουβαλώντας μαζί τους ακόμα και εικόνες και επικαλούμενοι τα Θεία. Τι θα λέγατε σε αυτούς τους πιστούς;

-Ένας πραγματικός Χριστιανός υπακούει στην εκκλησία. Εάν υπακούει μόνο στον εαυτό του υπάρχει ο κίνδυνος της αίρεσης. Αίρεση σημαίνει (αιρώ) δηλαδή διαλέγω εκείνο το κομμάτι της πίστης που μου αρέσει και το εφαρμόζω και τα υπόλοιπα τα αγνοώ, ενώ η πίστη είναι σύνολο. Τους καλούμε λοιπόν να ακούσουν και να εμπιστευτούν την Εκκλησία και όταν ο Οικουμενικός Πατριάρχης, οι σύνοδοι όλων των Εκκλησιών και της Εκκλησίας μας, η πλειοψηφία αποφαίνεται με ένα τρόπο δεν μπορεί ο κάθε ένας να κάνει ότι θέλει. Ας το κρατήσουν για τον εαυτό τους. Εάν δεν θέλουν να εμβολιαστούν ας μην το κάνουν, αλλά ας μην επηρεάζουν άλλους. Και ας σκεφτούν πώς μπορούν άθελά τους να βλάψουν τον πλησίον τους μεταδίδοντας τον ιό.

Το τελευταίο διάστημα και ιδιαίτερα μετά τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπισε ο Αρχιεπίσκοπος, έχει αρχίσει μια συζήτηση, ακόμα και σενάρια και κινήσει από κάποιους Ιεράρχες για τη διαδοχή. Ακούγεται μάλιστα ότι εσείς είστε ο εκλεκτός του Αρχιεπισκόπου. Ενδιαφέρεστε;

– Θεωρώ αρχικά ανήθικο όσο ζει ο Αρχιεπίσκοπος, (και είναι καλά) δεν ζει απλώς, δεν επιβιώνει, είναι καλά, χοροστατεί, κάνει εσπερινούς, λειτουργίες…
Πώς μπορούμε λοιπόν να συζητούμε γι’ αυτό το θέμα;
Επομένως κάθε συζήτηση γι’ αυτό το θέμα δεν έχει νόημα αυτή την στιγμή…ούτε και εξέφρασε ο ίδιος άποψη για εκλεκτό, για κανέναν. Άλλωστε δεν είναι βασιλεία που είναι διαδοχική, είναι ζήτημα στο οποίο εμπλέκεται ο λαός ο οποίος θα επιλέξει δια της ψήφου του τον επόμενο αρχιεπίσκοπο όταν έρθει η ώρα…

Πλησιάζουν Χριστούγεννα μια από τις μεγαλύτερες γιορτές της Ορθοδοξίας. Ποιο είναι το μήνυμα που θα θέλατε να στείλετε στους πιστούς; Ποιο είναι το μήνυμα των Χριστουγέννων;

-Το βαθύτερο νόημα των Χριστουγέννων διαφεύγει από τους Χριστιανούς οι οποίοι πολλές φορές παρασύρονται, από τον εξωτερικό διάκοσμο. Βλέπουμε στολισμένους δρόμους, στολισμένες βιτρίνες, προετοιμασίες στα σπίτια και καθαριότητες, άλλα ψώνια κλπ.
Το μήνυμα τω Χριστουγέννων είναι πολλαπλό και θα πρέπει να εγκύψουμε στην Αγία γραφή και τα κείμενά μας για να το κατανοήσουμε. Πρώτα απ’ όλα το ότι γίνεται άνθρωπος ο Θεός και ότι γεννάται από μια γυναίκα, την Παναγία. Μπορεί να χωρέσει μέσα σε ένα άνθρωπο ο ίδιος ο Θεός, κάτι το οποίο ξεπερνά τη λογική μας. Αλλά μας στέλνει και ένα μήνυμα: ότι μπορούμε κι εμείς, κάθε άνθρωπος μιμούμενος την Παναγία, να γίνει χώρος που να χωρέσει Τον Αχώρητο.
Έτσι αν προσπαθήσουμε ο καθένας με τις αρετές μας, μπορούμε να γίνουμε κατάλληλος χώρος για να δεχτούμε μέσα μας τον Θεό.
Δεν θα ξαναγεννηθεί ο Χριστός βέβαια αλλά θα τον χωρέσουμε μέσα μας με τα μυστήρια, με την Θεία Κοινωνία κλπ.
Ήρθε ο Χριστός να φέρει την ειρήνη και όταν βλέπουμε στους δρόμους «Δόξα εν Υψίστοις Θεό και επί γης ειρήνη» διερωτόμαστε εάν αυτή η ειρήνη κυριαρχεί, αφού παντού υπάρχουν πόλεμοι, υπάρχει δυστυχία.
Η ειρήνη που έφερε στον κόσμο ο Χριστός έχει την έννοια της ήσυχης συνείδησης. Της συνείδησης ό9ιτ δεν έχουμε κάτι που να μας χωρίζει από το θεό και κάτι να μας χωρίζει με τους ανθρώπους. Ένας λοιπόν που έχει ήσυχη συνείδηση έχει την ειρήνη του Θεού. Μπορεί να βρίσκεται μέσα στον πόλεμο και δίπλα του να εκρήγνυνται βόμβες, και όμως έχει αυτή την ειρήνη. Είναι αυτή την ειρήνη που ήρθε να φέρει ο Χριστός.
Όταν επικρατήσει αυτή η ειρήνη, (ο καθένας να έχει ήσυχη συνείδηση, η εξωτερική ειρήνη είναι επακόλουθο. Δεν θα υπάρχουν πόλεμοι όταν ο καθένας θα έχει ήσυχη της συνείδησή του ή προσπαθεί να την έχει ήσυχη.
Το ότι ο Χριστός πήρε όπως λέμε την κοινή ανθρώπινη φύση, δεν ήρθε να ενωθεί ο γιός του Θεού με έναν άνθρωπο και να γίνει Θεάνθρωπος. Πήρε την κοινή ανθρώπινη φύση και την εθέωσε στο πρόσωπό του. Πράγμα που σημαίνει ότι πήρε την φύση που είναι κοινή σε λευκούς, σε μαύρους, σε άντρες, σε γυναίκες, Εσκιμώους, μορφωμένους, αμόρφωτους, και με αυτό θέλει να μας πει ότι είμαστε όλοι αδελφοί, είμαστε όλοι ίσοι. Είναι εναντίον κάθε ρατσισμού, ο Χριστιανισμός, όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι.
Αυτό είναι ένα μήνυμα το οποίο δεν έχουμε κατανοήσει, ότι γεννιέται ο Χριστός παίρνοντας την ανθρώπινη φύση, που δείχνει ότι είμαστε όλοι ίσοι.
Ύστερα, λέμε πολλοί ότι ήρθε ο Χριστός για να μας απαλλάξει από την αμαρτία των πρωτοπλάστων.
Μα αν ήταν έτσι, το μεγαλύτερο γεγονός όλων των αιώνων η γέννηση του Χριστού πάνω στη γη θα ήταν ένας καταναγκασμός από τον Σατανά. Ο Σατανάς προέτρεψε τους πρωτόπλαστους να αμαρτήσουν και ανάγκασε τον θεό να γίνει άνθρωπος. Δεν είναι έτσι.
Πριν ακόμα δημιουργήσει ο θεός τους ανθρώπους, μέσα στο προαιώνιο σχέδιό του ήταν αν γίνει άνθρωπος Εκείνος. Γιατί θα προχωρούσαμε στην αρετή έστω κι αν δεν αμαρτάναμε, αλλά θέλαμε κάποια στιγμή μια νέα ώθηση για να φτάσουμε στο καθ’ ομοίωσιν. Θα γινόταν λοιπόν άνθρωπος για να μας δώσει αυτή τη νέα ώθηση για να προχωρήσουμε. Μεσολάβησε η αμαρτία, θεράπευσε και την αμαρτία και μας δίνει και αυτή την νέα ώθηση.
Είναι πολλά τα μηνύματα και επομένως, σ’ αυτά πρέπει να εγκύψουμε και όχι στον εξωτερικό διάκοσμο.

Έχω κρατήσει ένα από τα μηνύματα που αναφέρατε ότι είμαστε όλοι ίσοι. Και αυτό στις μέρες μας αποκτά μιαν ιδιαίτερη σημασία βλέποντας τις μεταναστευτικές ροές και τον τρόπο που τις αντιμετωπίζουν κάποιοι συνάνθρωποί μας.

-Το ότι είμαστε όλοι ίσοι, πρώτα πρέπει να το κατανοήσουμε και απέναντι στην αδικία που μας γίνεται. Είμαστε ίσοι και με τους Τουρκοκύπριους, αλλά δεν σημαίνει ότι το 82% εξισώνεται με το 18%. Η ισότητα πρέπει γίνεται κατανοητή και με αυτό τον τρόπο και όταν μας καταπατούν τα δικαιώματά μας πρέπει να ζητήσουμε τη ισότητα που δικαιούμαστε. Ένας άνθρωπος μία ψήφος.
Ως προς το θέμα των μεταναστευτικών ροών, έχει μεν την έννοια ότι είναι και αυτοί άνθρωποι ίσοι μ’ εμάς, αλλά πρέπει να δούμε και ποιος βρίσκεται πίσω από αυτούς και για ποιο σκοπό μας τους στέλνουν εδώ;
Αυτό δεν σημαίνει ότι αυτούς τους ανθρώπους θα πρέπει να τους σκοτώσουμε αλλά πρέπει και άλλα κράτη να αναλάβουν ίσο ρόλο μαζί μας.
Εν σημαίνει ότι εμείς πρέπει να γίνουμε θύματα της επιβουλής της Τουρκίας, που μας στέλνει εδώ μια Πέμπτη φάλαγγα και θα πρέπει εμείς να τους σεβαστούμε αυτούς τους ανθρώπους, αλλά θα πρέπει να πούμε ότι και οι άλλοι πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να πάνε και αλλού και όχι σε τόσο μεγάλα ποσοστά εδώ. Πρέπει να δούμε και πίσω ποιοι βρίσκονται. Εν έρχονται αυτοί οι άνθρωποι εδώ γιατί δεν έχουν που αλλού να παν αλλά γιατί μας τους έστειλαν για κάποιον συγκεκριμένο σκοπό.

Τέλος πέστε μας δυο λόγια για το φιλανθρωπικό πρόσωπο της Εκκλησίας.

-Η εκκλησία είναι όλο το χρόνο που βοηθά κόσμο, γιατί οι ανθρώπινες ανάγκες είναι καθημερινές και όχι μόνο αυτό το διάστημα που έχουμε Χριστούγεννα. Γι’ αυτό και στο μέτρο του δυνατού η Εκκλησία κάνει φιλανθρωπικό έργο. Είναι καθημερινά πολλοί άνθρωποι που έρχονται είτε γιατί δεν έχουν να προμηθευτούν τα προς το ζειν, είτε γιατί δεν έχουν να αντιμετωπίσουν κάποιο ιατρικό πρόβλημα… καθημερινά δίνει η Εκκλησία και από τα υπάρχοντά της αλλά και από τα υστερήματά της. Μπορεί η ίδια να μην έχει αλλά να δανειστεί για να συνεχίσει αυτή την προσπάθεια.
Μια μορφή φιλανθρωπίας είναι και οι υποτροφίες που δίνονται σε φτωχά παιδιά για να σπουδάσουν. Υπάρχουν κάποια κριτήρια που δίνει κάθε χρόνο η Ιερά Μητρόπολη Πάφου κάποιες υποτροφίες σε απόρους για να σπουδάσουν.
Υπάρχουν και ιδρύματα στα οποία βοηθά η Εκκλησία, όπως για παράδειγμα την Κυριακή 12 Δεκεμβρίου έγινε σε όλες τις ενορίες μας έρανος για να ενισχύσουμε το Ίδρυμα Μαργαρίτας Λιασίδου. Ένα ίδρυμα το οποίο προσφέρει παρά πολλά στην κοινωνία μας για το οποίο πρόσφεραν οι πιστοί ότι μπορούσαν, θα βάλει και η Μητρόπολη για να μπορεί να συνεχίσει το έργο του.
Καλούμε λοιπόν όλους τους πιστούς, να κόψουν κάτι από τα περιττά έξοδα τους για να βοηθήσουν συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη. Θα είναι μεγάλη εσωτερική ικανοποίηση που θα νοιώσουν βοηθώντας να μπορέσει ο πλησίον μας κάτι που θα στερείτο τις Άγιες αυτές μέρες των Χριστουγέννων.

Κάντε Follow ή Like στη σελίδα μας στο Facebook (πατώντας στο παρακάτω εικονίδιο) για να παρακολουθείτε τις δημοσιεύσεις του Cosmos News

Share

Share

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
- Advertisment -

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Custom Ad 1

Cosmos News