«Ο ἀναμάρτητος πρῶτος τὸν λίθον βαλέτω», λόγια του Κυρίου που διαπερνούν τους αιώνες και παραμένουν επίκαιρα. Στην περίπτωση του Μητροπολίτη Πάφου Τυχικού, η απόφαση της Ιεράς Συνόδου να τον παύσει προκαλεί θλίψη και βαθύ προβληματισμό. Ένας άνθρωπος με πολυετή διακονία, ακεραιότητα χαρακτήρα και έμπρακτη αγάπη προς τον λαό, τιμωρήθηκε άδικα, χωρίς να του δοθεί η ευκαιρία πλήρους απολογίας και χωρίς να ληφθεί υπόψη το ανεκτίμητο έργο του.
Ο Μητροπολίτης Τυχικός δεν δίστασε να μιλήσει με ειλικρίνεια, να στηρίξει τους πονεμένους, να σταθεί δίπλα στους περιθωριοποιημένους. Εξέφρασε πάντοτε την πίστη του με παρρησία και αγάπη, και αυτό φαίνεται να ενόχλησε. Όμως, η Εκκλησία είναι σώμα Χριστού, όχι χώρος επιβολής εξουσίας ή φιμώσεως.
Η δικαιοσύνη δεν εξυπηρετείται με αποφάσεις που γεννούν πικρία και διχασμό. Η φωνή του λαού που αγάπησε και στήριξε τον Τυχικό δεν μπορεί να αγνοηθεί. Η ιστορία θα αποκαταστήσει την αλήθεια. Μέχρι τότε, ας κρατήσουμε τη φωνή του Ευαγγελίου: όποιος είναι αναμάρτητος, πρώτος ας ρίξει τον λίθο.
Μαρ.