Με μεγάλη αγωνία παρακολουθεί η ανθρωπότητα και ιδιαίτερα ο απανταχού Ελληνισμός την πρωτοφανή σεισμική δραστηριότητα που παρατηρείται τις τελευταίες ημέρες στο Αιγαίο, με τον φόβο για ένα μεγάλο σεισμό που θα μπορούσε να προκαλέσει τσουνάμι με απρόβλεπτες συνέπειες να μεγαλώνει.
Δεν θα είναι πάντως η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο στη Μεσόγειο, καθώς τον προηγούμενο αιώνα είχαμε και πάλι στην ίδια περιοχή μεγάλο σεισμό, ο οποίος είχε προκαλέσει τσουνάμι.
Το 1956, τα νησιά του Αιγαίου «ξυπνούσαν» από διπλό χτύπημα του Εγκέλαδου σε Σαντορίνη και Αμοργό.
Η Μινωική έκρηξη, η έκρηξη δηλαδή του ηφαιστείου της Σαντορίνης περίπου τον 16ο αι. π.Χ., αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη έκρηξη στην ανθρώπινη ιστορία! Αποτέλεσμα της ήταν αφενός η δημιουργία της καλδέρας της Σαντορίνης, αφετέρου η καταστροφή του Μινωικού πολιτισμού από το τσουνάμι που δημιουργήθηκε!
Η περιοχή όμως του Αιγαίου, έχει γνωρίσει ακόμη μία μεγάλη καταστροφή, που μπορεί να μην συγκρίνεται σε μέγεθος, προκάλεσε όμως τον θάνατο δεκάδων ανθρώπων και έχει καταγραφεί ως μεγαλύτερο τσουνάμι τον 20ό αιώνα σε ολόκληρη τη λεκάνη της Μεσογείου!
Τέτοιες ημέρες, το 1956, τα νησιά του Αιγαίου «ξυπνούσαν» από διπλό χτύπημα του Εγκέλαδου. Τα ξημερώματα της 9ης Ιουλίου του ’56 σημειώθηκε σεισμός μεγέθους 7,7 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ με επίκεντρο στα νότια του νησιού της Αμοργού. Λίγα λεπτά αργότερα, σημειώθηκε ένας ακόμα σεισμός μεγέθους 7,2 ρίχτερ κοντά στη Σαντορίνη, αυτή τη φορά. Μάλιστα μέσα στις επόμενες ώρες σημειώθηκαν πολλοί μετασεισμοί με πέντε εξ’ αυτών να έχουν μέγεθος πάνω από 5 Ρίχτερ.
Αποτέλεσμα του διπλού σεισμού, ήταν να δημιουργηθεί ένα πρωτοφανές τσουνάμι, που έπληξε τις ακτές των Κυκλάδων και των Δωδεκανήσων, την Κρήτη και τις τουρκικές ακτές της Μικράς Ασίας. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρατίθεται σε επιστημονικές έρευνες, τα κύματα ήταν 30, 20, και 10 μέτρων στη νότια ακτή της Αμοργού, στην Αστυπάλαια και στη Φολέγανδρο, αντίστοιχα!
Φόρος αίματος
Από τον σεισμό προκλήθηκαν σοβαρές ζημιές κυρίως στη Σαντορίνη, αλλά και στα γύρω νησιά. Συνολικά κατέρρευσαν 529 σπίτια και υπέστησαν ζημιές πολλά ακόμη. Μεγάλος ήταν και ο φόρος αίματος καθώς 53 άνθρωποι σκοτώθηκαν από τον σεισμό ενώ τρεις ακόμη έχασαν τη ζωή τους από το τσουνάμι, η μία μάλιστα στην Κάλυμνο.
Λίγες ημέρες αργότερα, στις 14 Ιουλίου, έφτασε στη Σαντορίνη ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής που είχε κηρύξει το νησί σε κατάσταση «τοπικής συμφοράς μεγάλης εκτάσεως».
Η χώρα που ακόμη δεν είχε κλείσει τις πληγές της από τους σεισμούς του 1953 στο Ιόνιο, δέχθηκε βοήθεια από πολλές χώρες, που έσπευσαν να συνδράμουν την ανακούφιση των σεισμοπλήκτων. Η μόνη χώρα της οποίας τη βοήθεια αρνήθηκε η Ελλάδα ήταν η Μεγάλη Βρετανία, πιθανότατα λόγω του Κυπριακού και της εξέγερσης της ΕΟΚΑ.
Ωστόσο, θα πρέπει να σημειωθεί πως οι συνέπειες αυτής της καταστροφής επηρέασαν την ανθρωπογεωγραφία της χώρας καθώς υπήρξε μεγάλη εσωτερική μετανάστευση του πληθυσμού της Σαντορίνης, κυρίως προς την Αθήνα.