Σεμνά και ταπεινά (γράφει ο Γιώργος Σαξατέ)

Για άλλη μια φορά αποδείξαμε ότι θεωρούμε ότι είμαστε ο ομφαλός της γης και όταν λέω αποδείξαμε εννοώ τους πολιτικούς μας οι οποίοι έχουν ευθύνη να χαράζουν την πολιτική της χώρας μας σε σοβαρά θέματα και πρωτίστως για την επίλυση του εθνικού μας θέματος.
Για άλλη μια φορά επίσης αποδείξαμε ότι είμαστε κατώτεροι των περιστάσεων και ότι δεν μπορούμε εδώ και τόσα χρόνια να καταλήξουμε πιο είναι το είδος της λύσης που επιθυμούμε.
Η πολιτική μας ηγεσία έχει καθήκον να μελετά τις κινήσεις μας σε συνάρτηση πάντα με τις διεθνείς εξελίξεις και συγκυρίες, και πρέπει επιτέλους να αντιληφθεί (η πολιτική μας ηγεσία) ότι η επίλυση του Κυπριακού είναι συνυφασμένη με τις πολιτικές εξελίξεις στην περιοχή μας. Κοντολογίς θα πρέπει με σοβαρότητα και υπευθυνότητα να χαράσσουμε την στρατηγική μας με την οποία πρέπει να συμφωνούμε όλοι και να προβάλλουμε απαιτήσεις, ανάλογα με το κλίμα που επικρατεί και ανάλογα με τις κινήσεις που γίνονται στη διεθνή πολιτική σκακιέρα. Σαφέστατα και οι εξελίξεις αυτή την περίοδο στην περιοχή μας έχουν αλλάξει και η Τουρκία βλέποντας την γεοστρατηγική της πολιτική στην Συρία να πετυχαίνει, πιθανόν να σκληράνει ακόμα περισσότερο την στάση της στο Κυπριακό.
Αυτό επιβάλλει την επίδειξη σταθερότητας από την πλευρά μας μέχρι οι συνθήκες να κριθούν ευνοϊκές, ώστε να μπορούμε να προβάλουμε τις θέσεις και τα αιτήματα που επιθυμούμε.
Οι αντιπαλότητα λοιπόν που υπάρχει σχετικά με το εθνικό μας θέμα και είχαμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε την ύπαρξή της και μετά τις πρόσφατες εξελίξεις και αναμονή για έλευση της απεσταλμένης του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών ώστε να επαναρχίσει ο διάλογος, δεν εξυπηρετεί τίποτα και κανέναν.
Ούτε και οι κορώνες και οι μεγαλοστομίες για την άμυνα για τες συμμαχίες και τις βάσεις.
Καλό λοιπόν θα ήταν οι πολιτικοί μας “να κρατήσουν σιγή ασυρμάτου” και να σκεφτούν όλοι μαζί πώς θα σχεδιάσουμε τα επόμενα βήματά μας, αφού θεωρείται σίγουρο ότι η Τουρκία θα σκληρύνει τόσο τη στάση της ώστε να καταρρεύσουν οι συνομιλίες.
Τι κάνουμε εμείς τότε και πώς εκμεταλλευόμαστε αυτή την εξέλιξη, η ακόμα και πώς προχωρούμε αν οι εξελίξεις είναι διαφορετικές;
Με σεβασμό προς την αντίθετη άποψη και σοβαρότητα στην παράθεση των επιχειρημάτων θα πρέπει να οδηγηθούμε στο αύριο με σύνεση και αξιοπρέπεια.
Μόνο έτσι θα γαληνέψει επιτέλους αυτός ο τόπος και θα μπορούμε “να κουβεντιάζουμε ήσυχα κι απλά” όπως λέει κι ο ποιητής.