Καταγγελίες για συνεχείς περιορισμούς, ελλείψεις σε υποδομές και γραφειοκρατική αδιαφορία καταγγέλλουν οι επαγγελματίες ψαράδες στο λιμανάκι της Πάφου…
Τον δικό τους Γολγοθά ανεβαίνουν οι επαγγελματίες ψαράδες στο Λιμανάκι της Κάτω Πάφου, οι οποίοι όπως καταγγέλλουν στον “Αδέσμευτο”, βρίσκονται στα πρόθυρα εγκατάλειψης του επαγγέλματος, λόγω σωρείας προβλημάτων που σχετίζονται με αυστηρούς κανονισμούς, έλλειψη υποδομών και έλλειψη στήριξης από τις αρμόδιες αρχές.
Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Παράκτιας Αλιείας Πάφου, κ. Λεωνίδας Λεωνίδου, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τον αφανισμό μιας ζωτικής πτυχής της τοπικής κοινωνίας και του τουριστικού προϊόντος της περιοχής, μεταφέροντας την αγανάκτηση των επαγγελματιών ψαράδων για την αντιμετωπίσει την οποία τυγχάνουν.
Περιορισμένα ωράρια και έλλειψη υποδομών
Όπως τονίζει κ. Λεωνίδου οι ψαράδες της Πάφου, ένας-ένας, εγκαταλείπουν το επάγγελμα εξαιτίας του μεγάλου προβλήματος που αντιμετωπίζουν με τους όρους και τα ωράρια που τους επέβαλε ο Δήμος Πάφου και η Αρχή Λιμένων τα τελευταία χρόνια.
Συγκεκριμένα, οι ψαράδες του λιμανιού, αναγκάζονται να μεταφέρουν και να τοποθετούν πιο λίγα εργαλεία ψαρέματος για να τελειώνουν μέσα στα πλαίσια του προκαθορισμένου ωραρίου.
Την καλοκαιρινή περίοδο μπορούν να ψαρεύουν ως τις 10 π.μ. και το Χειμώνα μέχρι τις 11:00 π.μ. ενώ όποιος ξεπεράσει το ωράριο του επιβάλλεται πρόστιμο. Οπότε οι ώρες εργασίας τους είναι αρκετά περιορισμένες, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται και το μεροκάματο τους.
Επιπλέον, η κατάσταση επιδεινώνεται με την ελλιπή υποδομή στάθμευσης, αφού συχνά οι ψαράδες, αναγκάζονται να σταθμεύουν τα οχήματα τους σε απόσταση έως και 500 μέτρων από τα σκάφη τους. Αυτό όχι μόνο προκαλεί ταλαιπωρία, αλλά αφήνει και τα πολύτιμα εργαλεία τους εκτεθειμένα σε κλοπές, με τα δίχτυα να κοστίζουν έως και 400 ευρώ το κάθε ζεμπίλι.
Πέραν του ότι τα σκάφη τους είναι μακριά και μη ελεγχόμενα από κλοπές, δίκτυα, πετρέλαια και διάφορα άλλα, οι επαγγελματίες ψαράδες τονίζουν ότι η δουλειά τους δεν έχει ώρες και ωράρια.
Σύμφωνα δε με τον πρόεδρό τους έχουν υποβάλει αίτημα να τους επιτραπεί να σταθμεύουν δίπλα από τα σκάφη τους, όπως παλιότερα, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να προστατεύουν τις περιουσίες τους, αφού καθημερινά μετακινούν τα παραγάδια και τα δίχτυα τους.
Απαιτούν λύσεις
Όπως τονίζει, ο κ. Λεωνίδου οι ψαράδες, ήδη αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα λόγω της μείωσης των αποθεμάτων και προσπαθούν με διάφορους τρόπους σε συνεργασία με το Τμήμα Αλιείας και θαλασσίων Ερευνών και με άλλους φορείς, για να διατηρήσουν το ισοζύγιο των θαλασσίων αποθεμάτων.
Επιπρόσθετα κάνουν προσπάθειες να κρατήσουν το επάγγελμα ζωντανό ενώ παράλληλα προσπαθούν να επιλύσουν και τα τοπικά πρακτικά προβλήματα.
Ένα από τα σημαντικότερα τοπικά ζητήματα είναι η κατάσταση στη “μπούκα” του λιμανιού, δηλαδή την είσοδο και έξοδο των σκαφών,όπου λόγω των ισχυρών νοτιοδυτικών ανέμων και των έντονων κυματισμών, εισέρχεται απευθείας το κύμα στο εσωτερικό του λιμένα και αυτό δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους για τα σκάφη.
Για να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα θα πρέπει να τοποθετηθεί καδένα (αλυσίδα) στη λεκάνη που Λιμανιού ή αγκυροβόλιο για την προστασία των σκαφών τους.
Παράλληλα, υπάρχουν κι άλλα προβλήματα που πρέπει να διευθετηθούν όπως η αναβάθμιση του καρνάγιου για την συντήρηση των σκαφών τους, τοποθέτηση ηλεκτρικού ρεύματος, και νερού καθώς και κατασκευή ειδικού χώρου υγιεινής για να μπορούν να πουλούν απευθείας φρέσκο ψάρι στον καταναλωτή.
Αυτό είναι κάτι που εφαρμόζεται άλλωστε καις ε πολλές χώρες δημιουργώντας παράλληλα, άλλη μια τουριστική ατραξιόν, με τους ψαράδες να εκθέτουν τη ψαριά τους σε ειδικά διαμορφωμένους πάγκους.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι το λιμανάκι της Πάφου αντιμετωπίζει διαχρονικά σοβαρό πρόβλημα προστασίας των σκαφών από τον κυματισμό και βλέπουμε εικόνες με κύματα να περνούν πάνω από τον λιμενοβραχίονα και να παρασύρουν τις ψαρόβαρκες και τα άλλα σκάφη, κάθε φορά που έχουμε θαλασσοταραχή.
Πριν από μια εικοσαετία περίπου δόθηκαν υποσχέσεις για επίλυση του προβλήματος και τοποθετήθηκαν προσωρινά τσιμεντόλιθοι για να ενισχύσουν τον λιμενοβραχίονα αλλά 20 χρόνια μετά η προσωρινή αυτή λύση παραμένει ακόμα η μοναδική αν και έχει αποδειχτεί ότι ούτε αυτή προσφέρει ουσιαστική προστασία.
Παρά τις συνεχείς εκκλήσεις τους, οι αρμόδιοι φορείς Δήμος Πάφου, Αρχή Λιμένων και Τμήμα Αρχαιοτήτων, φαίνεται ότι ο ένας στέλνει τα προβλήματα στον άλλον και δεν γίνεται τίποτα ούτε πρόκειται να γίνει κάτι, παρά το γεγονός όπως σημειώνει ότι φωνάζουν εδώ και τόσα χρόνια.
Καταλήγοντας ο πρόεδρος του Συνδέσμου υπογραμμίζει ότι το λιμανάκι δεν είναι μόνο χώρος εργασίας, αλλά και ένα σημαντικό στολίδι για τον τουρισμό μας.
Με λύπη αναφέρει πως, προκειμένου να διατηρηθεί ζωντανό αυτό το παραδοσιακό επάγγελμα, είναι αναγκαία η κατασκευή ενός νέου αλιευτικού καταφυγίου. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούν να επιλυθούν τα χρόνια και διαρκή προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αλιείς.