Ο Ανδρέας Χριστοδούλου Μάχιμος όπως είναι γνωστός στην Πάφο και όχι μόνο, γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Νέο Χωριό, αποφοίτησε από το Λύκειο Πόλης Χρυσοχούς και κατατάγηκε στην Εθνική Φρουρά ως μόνιμος Αξιωματικός απ’ όπου και αφυπηρέτησε το 2006 με το βαθμό του ε.α. Ταξίαρχου.
Από το 2007, επέστρεψε στην κοινότητα του, ενώ από την 1/1/2012 εκλέχτηκε πρόεδρος της κοινότητάς του, όπου υπηρετεί μέχρι σήμερα.
Στη συνέντευξη στον στο Αδέσμευτο, ευθύς όπως έμαθε να είναι μιλά έξω από τα δόντια, ενώ δηλώνει ότι πλέον, δεν μπορεί να ζήσει κάπου που να μην βλέπει τη θάλασσα και το Δάσος του Ακάμα που όταν το επισκέπτεται τον ξεκουράζει και τον ηρεμεί.
Ερ.: Κύριε Χριστοδούλου τι ήταν αυτό που σας έκανε να διεκδικήσετε εκλογή στη θέση του κοινοτάρχη Νέου Χωριού;
Απ.: Μετά την αφυπηρέτηση μου από την Εθνική Φρουρά είχα αρκετό χρόνο στην διάθεση μου και η αγάπη μου για το χωριό και την περιοχή, με ώθησαν να υποβάλω υποψηφιότητα με στόχο να προσφέρω στο χωριό μου.
Ερ.: Η δουλειά του κοινοτάρχη και του στρατιωτικού έχει ομοιότητες;
Απ.: Και τα δύο αφορούν την διοίκηση και δεν δυσκολεύτηκα καθόλου να περάσω από τη διοίκηση του στρατοπέδου στο χειρισμό των θεμάτων που αφορούν την κοινότητα μου το Νέο Χωριό, στο οποίο γεννήθηκα, μεγάλωσα και επέστεψα ως μόνιμος κάτοικος από το 2007.
Ερ.: Ποιες οι θύμισες από τα παιδικά σας χρόνια στο χωριό;
Απ.: Ήταν όμορφα και συνάμα δύσκολα χρόνια, αφού ζούσαμε σε μια κοινότητα χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και νερό στο σπίτι.
Ο κόσμος ήταν πολύ πιο ήρεμος και ήσυχος και με πολύ καλύτερη ζωή. Τα παιδιά, μετά το σχολείο βοηθούσαν τους γονείς τους στις γεωργικές και κτηνοτροφικές ασχολίες τους. Την εποχή που ήμουν εγώ στο Δημοτικό σχολείο, η τάξη μου μόνο είχε 24 μαθητές δηλαδή σε ένα χωριό σε ένα χρόνο γεννήθηκαν 24 παιδιά. Δυστυχώς σήμερα, έχουμε κοινότητες χωρίς κανένα μαθητή και χωρίς παιδιά.
Εδώ να αναφέρω ότι το 2019, πέρασα από το Κοινοτικό Συμβούλιο πρόταση με βάση την οποία όσα νεαρά ζευγάρια αποκτήσουν παιδί από την 1-1-20 θα παίρνουν βοήθημα τριών χιλιάδων ευρώ από το ταμείο της κοινότητας και το 2020 γεννήθηκαν 6 παιδάκια στο Νέο Χωριό και όσο εγώ θα είμαι κοινοτάρχης αυτό το ποσό θα δίνεται σε όσους συγχωριανούς μου αποκτήσουν παιδιά, γιατί όπως είπα και στον υπουργό, αλλά και την έπαρχο Πάφου, αυτό έπρεπε να είχαν πράξει όλες οι κυβερνήσεις. Να δώσουν κίνητρα στους νέους να μείνουν στις κοινότητες μας.
Ερ.: Πώς πήρατε την απόφαση να γίνεται στρατιωτικός;
Απ.: Μου άρεσε το επάγγελμα του στρατιωτικού, αφού όλα τα αδέλφια του πατέρα μου ήταν αναμεμειγμένα στον αγώνα του 55-59 και παρόλο που ως αθλητής του Κοροίβου, είχα εξασφαλίσει θέση στη Γυμναστική Ακαδημία, προτίμησα να φοιτήσω στη Στρατιωτική Σχολή, απόφαση για την οποία δεν μετάνιωσα ποτέ και τώρα εάν έπρεπε να επιλέξω επάγγελμα αυτή θα ήταν η επιλογή μου.
Ερ.: Από την πολύχρονη υπηρεσία σας στην ΕΦ έμεινε κάποιο περιστατικό το οποίο θα θυμάστε για πάντα;
Απ.: Είναι πολλά τα περιστατικά με πολλές ωραίες στιγμές στην Ε.Φ που όσοι με γνωρίζουν μου λένε να γράψω βιβλίο με τις εμπειρίες μου.
Ερ.: Το παρατσούκλι Μάχιμος πώς σας δόθηκε;
Απ.: Στον Στρατό ήμουν παντού σε όλες τις ασκήσεις, πάντα στην πρώτη γραμμή Μάχιμος, με πολύ έντονη δράση όπως λένε οι συνάδελφοι μου και οι φαντάροι που υπηρέτησαν μαζί μου. Όσους μπορούσα να βοηθήσω το έκαμνα, φαντάροι που ήταν στην πρώτη γραμμή από την Πάφο και είχαν δυσκολίες, τους βοηθούσα πάντα, αφού τους είχα και μίαν ιδιαίτερη αδυναμία αφού «τα Παφιτούθκια ξεχώριζαν πάντοτε», ήταν οι πιο πρόθυμοι φαντάροι όταν επρόκειτο να κάνουμε έργα στα στρατόπεδα. « Ήταν σκληρά καρύδια, ήταν μαθημένοι από τα χωριά τους, τα αμπέλια, να δουλεύουν σκληρά»…
Ερ.: Γονείς σας ζητούσαν να «βοηθήσετε» τα παιδιά τους στον στρατό;
Απ.: Φυσικά, πολλές φορές γονείς μου ζήτησαν να δώσω άδεια στα παιδία τους να τους βοηθήσουν, γιατί είτε θα έβγαζαν πατάτες, είτε θα έκοβαν σταφύλια είτε γιατί είχαν δουλειές στα χωράφια και ήθελαν βοήθεια. Υπήρξαν όμως και γονείς που μου έλεγαν και ψέματα, για να πάει το παιδί τους στο κυνήγι, ή στο ποδόσφαιρο. Χαιρόμουν ιδιαίτερα τους μάγκες φαντάρους που έβγαιναν μπροστά και μου έλεγαν «κύριε διοικητά θέλω άδεια το Σαββατοκύριακο γιατί έρχεται η κοπέλα μου από την Ελλάδα»…
Ερ.: Διατηρείτε φιλίες με παλιούς σας συναδέλφους;
Απ.: Βεβαίως έχω επαφές με συναδέλφους από τα πρώτα χρόνια που καταταγήκαμε στον Στρατό, πολλές φορές πλέον όταν πηγαίνω στη Λευκωσία για δουλειές της κοινότητας θα βρεθούμε με παλιούς συναδέλφους να πιούμε τον καφέ μας.
Ερ.: Με τα καθήκοντα σας πλέον ως κοινοτάρχης έχετε ελεύθερο χρόνο για την οικογένεια σας;
Απ.: Παραδέχομαι ότι έχω λάθη. Πολλές φορές βάζω σε δεύτερη μοίρα την Οικογένεια μου, αφού βάζω σε προτεραιότητα τα θέματα της Κοινότητας, όμως δεν μπορώ να κάνω και διαφορετικά, αφού δεν έχω την απαραίτητη βοήθεια από τα υπόλοιπα μέλη του κοινοτικού μου Συμβουλίου. Χαρακτηριστικά να αναφέρω, ότι στο πρόσφατο Εθνικό μνημόσυνο των ηρώων της κοινότητας από τα 6 μέλη του συμβουλίου, τα πέντε δεν παραβρέθηκαν. Δυστυχώς για όλα πρέπει να τρέχει ο κοινοτάρχης.
Ερ.: Ποιο είναι το σημαντικότερο έργο που έγινε στην κοινότητα σας τα τελευταία χρόνια κ. Χριστοδούλου;
Απ.: Ο παρακαμπτήριος δρόμος που διαιωνιζόταν για 25 χρόνια και όταν ανέλαβα καθήκοντα μου είπαν ότι «επεράσαν τόσοι και τόσοι και δεν θα τον κάνεις» και τελικά με το πείσμα μου, έγινε ο παρακαμπτήριος καθώς και η ανάπλαση της πλατείας με τα πλακόστρωτα.
Ερ.: Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα σήμερα της κοινότητας σας;
Απ.: Η αστυφιλία είναι το μεγαλύτερο μας πρόβλημα, ο πληθυσμός της κοινότητας μας μειώνεται παρά τον επαναπατρισμό ορισμένων χωριανών μας από Αφρική και Αγγλία. Δυστυχώς την τελευταία δεκαετία είχαμε 70 θανάτους συγχωριανών μας και μόνο 13 νέες γεννήσεις και όπως έχω πει πολλές φορές, μετά από μια 15ετια δεν θα βρίσκεις αυτόχθονες κατοίκους στην κοινότητα μας αλλά Ρώσσους, Γερμανούς και Άγγλους που αγόρασαν σπίτια στο χωριό και τα παιδιά τα δικά μας θα παν στις πόλεις για να βρουν δουλειές γιατί δυστυχώς τα συμφέροντα κάποιων δεν επιτρέπουν την ανάπτυξη στην περιοχή μας. Πάνε τώρα να αλλάξουν το τοπικό σχέδιο στην περιοχή και μας λένε θα επιτρέπεται η ανέγερση ξενοδοχείων ενός ορόφου. Πού ξανακούστηκε κάτι τέτοιο; Δυστυχώς κάποιοι παίζουν με τη νοημοσύνη μας. Έχω παράπονα και από τους βουλευτές της Πάφου που χωρίς να μας ρωτήσουν πήγαν και ψήφισαν το νομοσχέδιο των συμπλεγματοποιήσεων και μας βάζουν σε ένα σύμπλεγμα με την Πόλη και τον Πωμό, τη στιγμή που είμαστε κοινότητες της περιοχής Λαόνας- Ακάμα και μπαίνουμε σε περιπέτειες.
Ερ.: Έχετε πάρει τις αποφάσεις σας για τις επέμενες εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης;
Απ.: Είναι πολύ νωρίς ακόμα για να πάρω αποφάσεις, θα περιμένουμε να δούμε σε ποιο σύμπλεγμα θα καταλήξει τελικά η κοινότητα μας, αφού έχουμε προσφύγει στην δικαιοσύνη, εξάλλου και η ηλικία μου νομίζω πλέον ότι δεν μου το επιτρέπει…
Ερ.: Ποια είναι τα χόμπι σας;
Απ.: Μου αρέσει το κυνήγι και το ψάρεμα αλλά δυστυχώς δεν έχω πλέον αρκετό ελεύθερο χρόνο. Όταν καταφέρνω να ξεκλέψω λίγο χρόνο θα πάω καμία βόλτα με τη γυναίκα μου, ή θα κανονίσω φαγητό με τα παιδιά μου. Όσο για το κυνήγι αν καταφέρω την πρώτη Κυριακή θα πάω για λίγο…
Ερ.: Ποιες είναι οι περιοχές που σας αρέσει να επισκέπτεστε;
Απ.: Μου αρέσουν πάρα πολλές περιοχές της Κύπρου. Αν πάω στην Αθηαίνου ξεκουράζομαι και ανανεώνομαι γιατί έχω πολλούς φίλους το ίδιο και στην Αγία Νάπα, όμως εκεί που πραγματικά ηρεμώ είναι στην περιοχή του Ακάμα και στο Blue Lagoon, στον Άγιο Κώνωνα, τις Σμιγιές όπου σταματώ το αυτοκίνητο μου και βγάζω φωτογραφίες, βλέπω την καταπράσινη περιοχή και θυμούμαι τα παιδικά μου χρόνια τότε που ο πατέρας μου ήταν δασοφύλακας στην περιοχή και έμενε με την μητέρα μου σε σπίτι της κυβέρνησης στις Σμιγιές.
Ερ.: Θα μπορούσατε να ζήσετε μακριά από το Νέο Χωριό;
Απ.: Όχι με τίποτα, δεν μπορώ να ζήσω κάπου που να μην βλέπω τη θάλασσα και το Δάσος, το Νέο Χωριό, είναι το ωραιότερο χωριό της περιοχής μας, αφού συνδυάζει τρεις θάλασσες και τη Χερσόνησο του Ακάμα.
Ερ.: Πού αποδίδεται τη μεγάλη επισκεψιμότητα της περιοχής σας κυρίως κατά τους καλοκαιρινούς μήνες;
Απ.: Στις όμορφες περιοχές μας, τη θάλασσα, την ιστορία και τη μυθολογία της περιοχής μας…
Ερ.: Ποιο είναι το μήνυμα σας προς τους απόδημους της κοινότητας σας;
Απ.: Να μην ξεχνούν τις ρίζες τους και να επισκέπτονται την κοινότητα τους οπότε τους το επιτρέπουν οι υποχρεώσεις τους.
ΑΝΝΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ