Του Γιώργου Σαξατέ
Θα περίμενε κανείς ότι με τόση πρόοδο που σημείωσε η ανθρωπότητα, σήμερα θα ζούσαμε όλοι ευτυχισμένοι σε ένα κόσμο, μακριά από πολέμους αρρώστιες και θανάτους, από πείνα και καταστροφές παντός είδους.
Και όμως, η μακραίωνη πορεία του ανθρώπινου είδους στον πλανήτη μας, που είναι καταγραμμένη δεν μας έχει διδάξει σχεδόν τίποτε, σε σημείο που κάποιες φορές συμπεριφερόμαστε πολύ χειρότερα, από όντα που δεν διαθέτουν ούτε στο ελάχιστο την ανθρώπινη νοημοσύνη.
Μετά από τόσους καταστροφικούς στο σύνολό τους πολέμους που είναι καταγεγραμμένοι εξακολουθούμε να πολεμούμε με κάθε ευκαιρία, να προσπαθούμε να επιβληθούμε ο ένας στον άλλο, να ταλαιπωρούμε και βεβαίως να καταστρέφουμε το είδος μας.
Έχουμε καταφέρει να δαμάσουμε τη γη, να κατακτήσουμε τους αιθέρες, να φτάσουμε στη σελήνη και το διάστημα, στους βυθούς των ωκεανών αλλά ποτέ δεν καταφέραμε να δαμάσουμε την ανθρώπινη ματαιοδοξία, η οποία μας οδηγεί στην αυτοκαταστροφή.
Εάν θέλετε σώνει και καλά να μάθετε και το λόγο. Ένας και μοναδικός.
ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ.
Ναι και δεν μιλάμε για ένα ευνόητο κέρδος με το οποίο απλά ένας άνθρωπος μπορεί απλά να ζει με λίγες περισσότερες ή έστω πολλές ανέσεις. Μιλάμε για κέρδος με το οποίο θα μπορούσε να συντηρηθεί μια ολόκληρη χώρα και ένας λαός.
Πόσοι άνθρωποι στην γη διαθέτουν τόσο πλούτο συσσωρευμένο με τον οποίο θα μπορούσαν να σωθούν εκατομμύρια για παράδειγμα που πεθαίνουν από την πείνα;
Πλούτο με τον οποίο θα μπορούσε να εξαλειφθεί η πείνα, να εφευρεθούν θεραπείες και γενικότερα να κάνουμε τον κόσμο μας καλύτερο;
Ποιος ο λόγος να έχει κάποιος τόσα χρήματα τα οποία όχι μόνο ο ίδιος αλλά ούτε οι απόγονοί του θα μπορέσουν ποτέ να ξοδέψουν;
Τώρα θα μου πείτε μα δεν το σκέφτηκε ποτέ κανείς όλο αυτό;
Φυσικά και το έχουν σκεφτεί.
Απλά είναι θέμα φιλοσοφίας. Και η φιλοσοφία που επικρατεί σήμερα στον κόσμο όχι μόνο δεν επιτρέπει την κατάργηση όλων αυτών των δεινών αλλά και τα απαιτεί.
Τα απαιτεί η τάξη πραγμάτων που επικρατεί και όλοι αυτοί που ευνοούνται από αυτήν. Γιατί πιστεύουν ότι εάν ανατραπεί αυτή η τάξη θα χάσουν όλα τα προνόμια που έχουν.
Ο άνθρωπος στο μεταξύ εξακολουθεί να δυστυχεί να βασανίζεται και να πεθαίνει, έχοντας ως μεγαλύτερο εχθρό του, τον ίδιο του τον εαυτό…