Χαϊδεύουν αυτιά
Του Κώστα Νάνου
Πριν λίγες μέρες ένας μαθητής στην Τεχνική Σχολή πέταξε την καρέκλα και τραυμάτισε καθηγητή στο κεφάλι. Ο ίδιος μαθητής πριν από 3 εβδομάδες, συμμετείχε στον άγριο ξυλοδαρμό δύο Σύρων μαθητών και ένα από τα παιδιά κινδυνεύει να χάσει το μάτι του. Την Τρίτη, ο καθηγητικός σύλλογος αποφάσισε με μεγάλη πλειοψηφία να αποβάλει διαπαντός από την Τεχνική Σχολή τους 6 μαθητές που είχαν εμπλοκή στο επεισόδιο του ξυλοδαρμό συμμαθητών τους. Η απόφαση του συλλόγου των καθηγητών υπό τις προϋποθέσεις που λήφθηκε είναι σεβαστή και μπορεί να πει κάποιος πως είναι δικαιολογημένη, όμως η πολιτεία δεν μπορεί να θεωρεί την υπόθεση λήξασα.
Αυτούς τους 16χρονους, 17χρονους που αποβλήθηκαν δια παντός από το σχολείο τους αν δεν ασχοληθεί μαζί τους σοβαρά η πολιτεία θα τους βρει η κοινωνία στο μέλλον μπροστά της ως μέλη διαφόρων συμμοριών και ίσως να είναι πρωταγωνιστές εγκληματικών ενεργειών.
Στο διάστημα που μεσολάβησε από το επεισόδιο Ξυλοδαρμού μέχρι το δεύτερο επεισόδιο με θύμα τον καθηγητή, τι έκανε το Υπουργείο Παιδείας για αυτά τα παιδιά; Βρήκε τους γονείς τους, συζήτησε μαζί τους τα θέματα συμπεριφοράς και παραβατικότητας; Τους έδωσε κάποια στήριξη και βοήθεια με ειδικούς για τον τρόπο που θα χειριστούν τα παιδιά τους; Με τα ίδια τα παιδιά ασχολήθηκε κανείς ειδικός επιστήμονας;
Αμφιβάλλω αν έγινε οτιδήποτε ουσιαστικό. Η αποβολή διαπαντός των μαθητών από το σχολείο τους δεν είναι λύση στο πρόβλημα της παραβατικότητας διότι απλώς το πρόβλημα θα μεταφερθεί σε ένα άλλο σχολείο. Τα ίδια ισχύουν και για τα επεισόδια που συχνά πυκνά διαδραματίζονται στην δομή φιλοξενίας ανηλίκων στην Κάτω Πάφο. Όταν έχει 100 εφήβους κλεισμένους σε ένα κτήριο και απλώς φροντίζεις για το φαγητό και τον ύπνο τους και δεν έχουν άλλη απασχόληση δημιουργική ή εκτόνωσης είναι σίγουρο ότι θα ξεσπάσουν κάποια στιγμή. Ακόμη και μια μικροδιαφορά μπορεί να πάρει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις και εξελιχθεί σε συμπλοκή.
Σε τέτοιες συνθήκες οι ομαδοποιήσεις είναι κανόνας. Αυτό το είδαμε να συμβαίνει πρόσφατα και στο Πουρνάρα όταν ξέσπασαν σοβαρά επεισόδια γιατί κάποιος τρύπησε μια μπάλα ποδοσφαίρου. Ας μην ξεχνούμε και τα επεισόδια που γίνονται ακόμη και σε εκδρομές μαθητών στην Κακοπετριά και άλλα θέρετρα όταν συναντώνται μαθητές από διαφορετικά σχολεία ή πόλεις.
Είναι τουλάχιστον πολιτική ηλιθιότητα οι αρμόδιοι Υπουργοί να παρεμβαίνουν σε αυτά τα επεισόδιο και το μόνο που έχουν να πουν είναι τα πειθαρχικού τύπου μέτρα. Ακούσαμε πρόσφατα τον Υπουργό Εσωτερικών να δηλώνει ότι όσοι είχαν εμπλοκή στα επεισόδια θα απελαύνονται. Προφανώς για κάποιους αυτή είναι η λύση. Ο Υπουργός όμως δεν μπορεί να χαϊδεύει αυτιά διότι την επόμενη ώρα ανακάλυψε ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει διότι αντίκειται σε διεθνείς συμβάσεις που υπέγραψε η Δημοκρατία. Πολιτικά ηλίθιο είναι επίσης η Υφυπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας να ανακοινώνει ότι οι εμπλεκόμενοι στο επεισόδιο στην δομή ανηλίκων θα πληρώνουν τις ζημιές και ότι μια ομάδα από αυτούς θα μετακινηθούν σε άλλο χώρο. Ο λόγος που είναι πολιτικά ηλίθιες αυτές οι δηλώσεις είναι γιατί δεν αντιμετωπίζουν την ουσία του προβλήματος και εξαλείφουν τις αιτίες που προκαλούν αυτές τις συμπεριφορές των παιδιών. Σε όλες τις πιο πάνω περιπτώσεις οι αρμόδιοι απλώς χαϊδεύουν αυτιά και κρύβουν τα προβλήματα κάτω από το χαλί.