Του Κώστα Νάνου
Οι κυβερνώντες κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν όλα όσα κατέγραψε η επιτροπή PEGA του Ευρωκοινοβουλίου για τις παρακολουθήσεις και συνεχίζουν να σφυρίζουν αδιάφορα, παρότι για άλλη μια φορά διασύρουν την χώρας στην Ευρώπη και όχι μόνον.
Στην έκθεση της η επιτροπή, αποδίδει στην Κύπρο τον ρόλο του κεντρικού σημείου εξαγωγών για τη βιομηχανία των παρακολουθήσεων, καθώς και την διαφορά μεταξύ της νομοθεσίας που βρίσκεται σε ισχύ και της εφαρμογής, τις χαμηλές ποινές που επιβλήθηκαν στην υπόθεση του μαύρου βαν, τις διασυνδέσεις με την υπόθεση των παρακολουθήσεων στην Ελλάδα, τις κατηγορίες για παρακολουθήσεις στην Κύπρο και τη στενή συνεργασία με το Ισραήλ.
Αυτά καταγράφει μεταξύ άλλων το προσχέδιο της έκθεσης της ευρωβουλευτού Σοφία ιν ‘τ Βελντ, εισηγήτριας της εξεταστικής επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη χρήση του Pegasus και ανάλογων λογισμικών (PEGA), που δόθηκε στην δημοσιότητα στις αρχές της εβδομάδας.
Ειδικότερα για την Κύπρο, αναφέρει πως αποτελεί «σημαντικό Ευρωπαϊκό κόμβο εξαγωγών για την βιομηχανία των παρακολουθήσεων», προσθέτοντας πως «στα χαρτιά υπάρχει ένα ισχυρό νομικό πλαίσιο, που περιλαμβάνει κανόνες της ΕΕ, όμως στην πράξη, η Κύπρος είναι ένα ελκυστικό μέρος για εταιρείες που πωλούν τεχνολογίες παρακολούθησης».
Σημειώνεται ακόμα πως «πρόσφατα σκάνδαλα έχουν κάνει ζημιά στην φήμη της χώρας» και πως ένα νέο πλαίσιο νομοθετικών πρωτοβουλιών για ενίσχυση του νομικού πλαισίου για τις εξαγωγές αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2023. Στην έκθεση γίνεται ειδική αναφορά στην υπόθεση του κατασκοπευτικού βαν, την πειραματική χρήση των εν λόγω τεχνολογιών της εταιρείας WiSpear του Ταλ Ντιλιάν στο Αεροδρόμιο Λάρνακας, καθώς και την μη δίωξη προσώπων για την υπόθεση και την επιβολή μόνο ενός διοικητικού προστίμου. Γίνεται ακόμα αναφορά σε «στενές διασυνδέσεις μεταξύ Κύπρου και Ελλάδας όσον αφορά το θέμα των spyware» καθώς και στο ότι «η Intellexa του Ταλ Ντίλιαν είναι εγκατεστημένη στην Ελλάδα και το spyware Predator έχει χρησιμοποιηθεί στα σκάνδαλα υποκλοπών στην Ελλάδα».
Ακόμα σημειώνεται πως η κυπριακή Κυβέρνηση «φέρεται να έχει χρησιμοποιήσει η ίδια συστήματα παρακολούθησης, αν και λιγότερα είναι γνωστά για τα θύματα σε σύγκριση με άλλα κράτη μέλη, ούτε είναι ξεκάθαρο αν χρησιμοποιήθηκαν spyware ή άλλες μέθοδοι παρακολούθησης, ή και τα δύο» παραπέμποντας συγκεκριμένα στις καταγγελίες του δημοσιογράφου Μακάριου Δρουσιώτη.
Σε όλα αυτά αν προστεθούν και αυτά που αναφέρθηκαν στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Νομικών την Τετάρτη, θα έπρεπε να ταρακουνήσουν συθέμελα την κυβέρνηση τoν κρατικό μηχανισμό και το κυβερνών κόμμα. Αντί αυτού όμως ακούγονται δικαιολογίες και ευχολόγια η επιχειρήματα του τύπου ότι είμαστε ημικατεχόμενη χώρα και η εθνική ασφάλεια δεν επιτρέπει την αποκάλυψη περισσότερων στοιχείων.
Ποιοι παρακολουθούνταν όμως στην Κύπρο και γιατί; Ποιος έκανε τις παραγγελίες και πως αξιοποιούνταν τα στοιχεία που συλλέγονταν; Αυτά τα ερωτήματα ενδεχομένως να μην απαντηθούν ποτέ. Από τις απαντήσεις που δόθηκαν από αρμοδίους τόσο στην επιτροπή του ευρωκοινοβουλίου, όσο και στην κοινοβουλευτική επιτροπή νομικών προέκυψαν πολύ πιο σοβαρά ερωτήματα από αυτά που προσπάθησαν να απαντήσουν τα οποία δυστυχώς εκθέτουν ανεπανόρθωτα ίσως την χώρα μας.